Mijn gedichten die in woorden gevoelens bij je oproepen in die Wondere Wereld.....

 

Deel 7....

 

 

Copyright ~ Els van de Donk-Pennings.

--------------------------------------------------------

De winter van toen.



De winter van toen lijkt vergeten.

De natuur herkent niet de kou.

Het zal dat fenomeen niet meer weten.



Mens en dier zwoegen niet door een ijzige wind.

Sneeuwvlokken krijgen geen enkele kans.

Het is geen witte wereld waarin eenieder zich bevind.



Warme kleren, dassen en wanten liggen in de kast.

De verwarming draait niet op volle toeren.

Er wordt niet op de mens gepast.



De dieren denken dat de lente is aangebroken.

De merel zingt reeds zijn hoogste lied.

Ook hij heeft de vroege lente geroken.



De winter van toen ben ik niet vergeten.

De mooie witte wereld mis ik zeer.

Van mij mag het weer de winter van toen gaan heten....



Els ~ febr. 2020.

 

23-1-2019 ~ fotografie Els. Locatie: Henri Dunantpark Eindhoven.

------------------------------------------------------------------------

Gedicht gemaakt n.a.v. covid pandemie ~2020....

-----------------------------------------------------------------------

Troostende woorden......

 

 

 

Gesloten boek.

 

Je wandelt door pagina's en een leven ontstaat.

De letters die gedrukt staan zetten het in beweging.

Van boven de letters zie je wat de woorden je vertellen.

Je verdrinkt erin, voelt mee, niets wat jou ontgaat.



Een boek is als het leven.

Elke pagina gaat in de tijd voorbij.

Je slaat het blad telkens om.

De ontwikkelingen staan er duidelijk in beschreven.



Dan sluit je het boek, je legt het in een kast.

Maar het laat je niet los.

Het boek heeft jouw emotie geraakt.

Je voelt dat het jouw ziel aantast.



Een boek vertelt een leven.

En plots werd het gesloten.

Je beseft dat de werkelijkheid de fantasie achterhaalt.

En dat jij bent achtergebleven.



Het gesloten boek is degene die jij bent verloren in de tijd.

Het hart ervan brandt, jij raakt daarom je dierbare nooit meer kwijt....



Els ~ april 2020.

----------------------------------------------------------------------

Twee gedichten behorende bij twee tekeningen in

pastel in collage gezet.

Alhier geplaatst op 12 oktober 2020.

-----------------------------------------------------------------------

Het Halloweengedicht van 2020.

-----------------------------------------------------------------------

Feestdagengedichten van 2020.

 

 

Adventsgedicht 2020.



EN ZIE....



De tijden zijn onzeker, je voelt je niet op je gemak.

De lantaarns doen hun werk buiten op straat.

Toch ontvang je niets, je staat er niet voor open.

Omdat het niet tot je doorbrak.



Herpak je en neem je rust.

Geef jezelf weer een kans.

Kijk goed om je heen.

Dan sta je er weer voor open, je emotie wordt gesust.



Ben goed voor jezelf en voor die ander.

Ontvang het Licht en laat je verwarmen.

Soupeer het en laat het feestgevoel binnen.

Met respect voor je omgeving, voor de ander.



Er is een pandemie,

En zie,

dat je voor jouw gezondheid gaat en voor je medemens.

Het beste gun ik jou, dat is wat ik je wens.....



Els -- okt. 2020.

Kerstgedicht.

 

Lichtjes.....



En dan gaan de lichtjes aan,

in de boom.

Daarmee zie je het feestelijk staan.

Het vult jouw woning met een warme gloed.

Daarmee heb jij de boom ontmoet.



De lichtjes vertellen jou het feest,

dat wordt gevierd.

De Engel zei: Wees niet bevreesd.

Zijn boodschap sprak van grote vreugde in het Licht.

In het schijnsel van de stal, in Gods aangezicht.



Als de lichtjes doven,

wordt het donker.

Het lijkt jou van de feestvreugde te beroven.

Maar altijd zal het telkens weer zijn Licht tonen.

Jouw liefde voor dit vreugdevolle feest zal je altijd belonen....

 

Els ~ okt. 2020.

 

 

Oud/Nieuwjaarsgedicht.

 

 

Een nieuw jaar.

 

Een nieuw jaar kondigt zich aan,

En zal het oude laten gaan.

Het uur tikt telkens ijverig voort,

En maakt plaats voor de volgende, zoals het hoort.



Het oude jaar kende grote zorgen.

Men was telkens bevreesd voor de dag van morgen.

Een pandemie nestelde zich, de mensheid ging gebukt.

Het levensritme werd plots uit elkaar gerukt.



Laten we hopen dat het nieuwe jaar ons hiervan verlost.

Omdat het al teveel heeft gekost.

De mensheid vecht voor elkaar,

Ook al zijn de maatregelen zwaar.



Laat het nieuwe jaar ons veel positiviteit bezorgen,

Zodat je weer onbezorgd kan beginnen aan de dag van morgen.....



Els--okt. 2020.

----------------------------------------------------------------------

Gedicht van schoonzoon Jan in collage gemaakt over de drie zussen

Ans, Maria, Els (Ik).

Vanuit het perspectief van de vader als kunstschilder....

 

Ter uitzondering hier geplaatst....

 

 

 

mei 2021.

---------------------------------------------------------------------------------

Collage gemaakt van eerdere tekening en gedicht.

 

augustus 2021.

 

 

---------------------------------------------------------------------------------------------

Gedicht gemaakt naar aanleiding van de situatie in Afghanistan.

In tranen gesmoord.

 

Een land in chaos, “help” dat niet wordt gehoord.

Angst, paniek en ontreddering in tranen gesmoord.

Vrijheid ontnomen in tirannie neergeslagen.

Het telde gaandeweg zijn laatste dagen.

 

Een grote onmacht door hulpeloosheid.

Je raakt je ziel volkomen kwijt.

Alles word je afgenomen, je raakt op de vlucht.

Je kijkt omhoog, je voelt de vrijheid in de lucht.

 

Je lijkt vastgeketend op de bodem waar jij opstaat.

Je beseft dat elke route wordt afgesneden waar jij voor gaat.

Je staat stil en kijkt reddeloos om je heen.

Je beseft, de weg naar vrijheid is er geen.

 

De mens leert het niet af om de ander te onderdrukken.

Maar eens komt de tijd dat tirannie niet meer zal lukken....

 

Els – aug. 2021.

--------------------------------------------------------------------------------------------

Gedicht n.a.v. Halloween 31 oktober 2021.

------------------------------------------------------------------------------------------

Feestdagengedichten 2021.

 

 

ADVENT.

 

Vier zondagen.

 

 

Vier zondagen op rij betekent Advent.

Op de vierde zegt het jou dat je er bijna bent.

Advent bereid je voor op het Kerstfeest.

Op die dag branden de kaarsen het meest.

 

 

Vier zondagen op rij, elke keer een kaarsje meer.

Ze branden dagelijks elke keer.

Het licht wordt groter, het schijnsel is hel.

Op de vierde zondag brandt het fel.

 

 

Ontvang het Licht omdat het je dat wil geven,

jouw hele leven.

Koester het, en laat je verwarmen,

door het liefdevol te omarmen.

 

 

Advent brengt jou naar de stal in de nacht,

In het Licht aanschouw je het Kind die zojuist is gebracht.....

 

 

Els november—2021.

 

 

KERSTMIS.

 

De stal.

 

 

Een stal tegen een rotswand aan.

Eenvoudig neergezet.

Het dak is van riet.

De bodem bedekt met stro.

Een ezel en os wonen erin.

Het is een eenvoudig begin.

 

 

Twee mensen bewonen plotseling de stal.

Diep in de nacht.

Het zijn een man en een vrouw.

De vrouw verwacht haar eerste Kind.

Dat is de reden waarom zij een onderkomen zocht.

Na een barre tocht.

 

 

Het Kind wordt geboren in deze eenvoudige stal.

Daarmee kreeg het een wereldfaam.

Menigeen wist het te vinden.

Iedereen wist plots het bestaan van deze stal,

Omdat het zich ontfermde over een Goddelijk Kind.

Dat nog altijd door velen wordt bemind....

 

 

Els-november 2021.

 

 

 

VAN OUD OP NIEUW.

 

Beierende klokken.

 

 

Op de laatste dag van het oude jaar wachtten de kerkklokken.

Zij hadden er de tijd voor uitgetrokken.

Zij wisten wat hen om 12 uur te doen stonden.

Ze waren aan die tijd gebonden.

 

 

De uren gingen voorbij gestaag.

Dat deden zij elke dag, dus ook vandaag.

Het laatste uur naderde voor het grote moment.

Zij maakten het jaarlijks mee, dus het went.

 

 

Dan is het uur daar waarop is gewacht.

De klokken zetten zich in beweging in dit uur van de nacht.

Hun klanken begroetten het nieuwe jaar.

De mensen gaven de beste wensen aan elkaar.

 

 

En ja, opdat het nieuwe jaar heel goed mag verlopen.

Want menigeen staat daar voor open....

 

 

 

Els – nov. 2021.

 

------------------------------------------------------------------------------------------

 

Moorddadig.

 

Een mooi land met een mooie natuur en mooie steden en dorpen.

De bevolking leerde de vrijheid kennen.

Dat hadden zij voorheen niet gekend.

De Sovjet Unie hield hen in diens macht.

Toen dat uiteen viel kregen zij datgene waarop de bevolking had gewacht.

 

Opnieuw slaat een dictatoriaal bewind toe.

Het bewind van Rusland die de Sovjet Unie uiteen zag spatten.

Zij willen de macht daartoe weer herstellen ook al kan dat niet meer.

Een wrede dictator sommeert een invasie om weer terug te slaan.

De bevolking van het land Oekraïne ziet nu de vijand door hun straten

gaan.

 

Bommen gieren over de huizen, burgerdoelen worden niet geschuwd.

De bommen bereiken hun doel en slaan dodelijk en vernietigend neer.

Paniek en angst grijpen om zich heen, niets is meer veilig.

Ontredderd ontvlucht men de huizen waar het voorheen goed toeven was.

Nu ligt er enkel puin en resten smeulend in as.

 

Men zoekt een weg om te vluchten, om de moordzucht van Rusland te

ontlopen.

Een helpende hand wordt uitgestrekt om de vele vluchtelingen bij te staan.

Het land stroomt leeg omdat de bommen vallen en geweervuur weerklinkt.

Ontredderd holt men angstig door de straten, de adem stokt.

Je bent gevangen in je angst, je bent geschokt.

 

Een mooi land met een mooie natuur en mooie steden en dorpen.

Te midden van de natuurschoon liggen steden nu in puin.

Is dit oorlog, het is veeleer moord.

De vrijheid die voorheen bij elke ochtend gloort,

wordt neergemaaid, door een moorddadige dictatuur …

 

Een mooi land met een mooie natuur en mooie steden en dorpen vecht!

De moorddadige agressor zal hier voor moeten boeten en terechtstaan.

Dan pas keert de vrijheid terug en wordt een dictatoriaal bewind

beslecht.....

 

Els ~ maart 2022.

 

n.a.v. Invasie en oorlog in Oekraïne.

-------------------------------------------------------------------------------------------

Een grôve schending door 

Rusland in Oekraïne!

-------------------------------------------------------------------------------------------

Gedicht n.a.v. 4 ~ 5 mei herdenking/viering.

 

 

 

HOLLAND.



Holland, het kleine land aan de zee.

De dijken beschermen het lage land.

Daarachter staan de huizen beschut bij elkaar.

Het land ziet de golfslagen en deint met ze mee.



De molens staan met hun wieken in wuivend gras.

In de bosgebieden stapt fier het edelhert.

Zijn hinde volgt hem.

De vos volgt zijn weg en weet het hert te omzeilen.

Hij struint over paden door het rulle zand langs een waterplas.



De steden laten hun bebouwing zien in al zijn veelvoud.

De mens woont er en wil telkens vooruit.

Havenstad Rotterdam is uit zijn as herrezen.

Meerdere steden hebben geweld gezien en vochten voor het

behoud.



Holland, een vrij land dat oorlogsgeweld heeft gekend.

Het heeft het oorlogsjuk afgeworpen.

De landerijen, de bossen, de dorpen en de steden staan

beschut.

Een mooi karakteristiek land dat we moeten koesteren omdat

je het meer dan waard bent....



Els ~ mei 2022.



------------------------------------------------------------------------------------------------

Heel persoonlijk........

 

 

...een gedicht vanuit mijn privéleven, en dat ik nu van mij afschrijf

in een gedicht, om me bevrijd te voelen....

 

 

In de mist....



Het kwam op mijn pad.

Een ondoordringbare mist.

Het leek mij te belemmeren.

Mijn adem stokte.

Het gaf me het gevoel, ik heb het gehad.



Altijd maar doorgaan, altijd maar vechten.

Telkens je moeten verdedigen.

Een onrecht jou mede telkens aangedaan.

Valse beschuldigingen, verdachtmakingen.

Verkeerd over je denken, en dat moeten beslechten.



Het kwam op mijn pad,

Een ondoordringbare mist.

Het benam mij de adem.

Maar ik geef nooit op.

Ook al ben ik het zat.



Ik die nooit opgeef, en daarom de mist liet verdwijnen.

Mijn streven is waarachtig, ik weet waar ik voor sta.

Ik zal nooit wijken, mijn man, mijn gezin gaat voor alles.

Een wilskracht die niet stuk te krijgen is.

En laat dat nooit door wie of wat dan ook ondermijnen.



De mist trok op door mijn volharding om me toch de rust te geven,

waar ik naar snak al heel mijn leven....



Els -- oktober 2022.

------------------------------------------------------------------------------------------

De pagina Mijn Gedichten - 7 gaat verder op de

pagina Mijn Gedichten - 8.

 

--------------------------------------------------------------------------------------------

------------------------------------------------