Verslagen De Mortel.
De verslagen van 2024.
De Wondere Wereld biedt je de verslagen van rondom de Gemert-
toren van Alticom in het Brabantse De Mortel waar de Falco pe-
grinus gehuisvest is....
------------------------------------------------------------------------------------
( klik op foto voor vergroting )
------------------------------------------------------------
In de winterkou.
Maandag 8 januari 2024 ~ wateroverlast op het bospad. Geen doorkomen aan!
De regen wist van geen ophouden. Het teisterde de laatste dagen van
2023 en het teisterde de eerste dagen van 2024.
Maar een koufront drong aan het ene na het andere regengebied op.
Zodanig dat de regengebieden moesten wijken en het op-een-lopen-
moesten-zetten.
Plotseling wisten we wat de betekenis van winter inhield.
Het was koud toen Sjef en ik deze middag de spottersplaats betraden
nabij de zendtoren van De Mortel. De eerste begroeting van het nieuwe
jaar. Graag hadden we daarom de valken begroet maar ze waren nergens
te bekennen. Zij trotseerden wellicht de winterkou en brachten elders een
bezoek. Of, zij dachten: bekijk het maar, we zoeken de beschutting van de
torenringen op, daar waar de ijzige wind ons niet kan vangen.
Sjef en ik zaten in het licht van de zon dat enige warmte bood. Maar de
wind plaagde ons toch teveel.
Daarom ondernamen we een wandeling.
In de sloten troffen we een dun laagje ijs aan waar wat sneeuw op lag die
deze morgen gevallen was in talrijke vlokjes.
Aan de waterkant van de Snelle Loop stond een zilverreiger. Ik wist hem
heel erg moeilijk te "vangen" met ons fototoestel, omdat de wind mij danig parten speelde.
Plots ging hij op de wieken om een ander plekje langs de Snelle Loop in
te nemen.
We hebben de wandeling niet volledig kunnen volbrengen. Wateroverlast
was daar schuldig aan langs het bospad en over het bospad voorbij de
Toren. Daarom liepen we weer terug.
Op de spottersplaats terug gekomen zagen we de slechtvalken nog steeds
niet. We zagen wel dat de rechter kleine antenne verdwenen was. Daar za-
ten de slechtvalken ook graag in. De grote antenne links staat nog fier overeind.
De ijzige koude wind begon hoe langer hoe feller aan ons te trekken.
Daarom besloten we om huiswaarts te keren.
Maar we wisten in ieder geval wat winterkou betekende. En ja, kou hoort
in een echte winter thuis.
We reden huiswaarts met wie weet twee weggedoken slechtvalken op de
Toren die we achter ons lieten.....
Zicht op de spotterplaats.
IJs en wat sneeuw in de sloot.
Zilverreiger.
Zilverreiger.
Aan de wandel.
Aan de wandel.
De Toren.
Spelen met zonlicht.
Speels zonlicht.
Wateroverlast. In het schaduwbeeld zijn wij zichtbaar....
---------------------------------------------------------------------
Onrust bij de valken.
Dinsdag 13 februari 2024 ~ slechtvalk op de stellage van de Toren.
Heden morgen waren Sjef en ik weer present bij de slechtvalken in De
Mortel. Onderweg zagen we uitgedoste mensen die met het openbaar
vervoer een carnavalsactiviteit opzochten.
Wij waren niet verkleed, evenals de slechtvalk die op de stellage van de
Toren zat, op de tweede ring.
Overal hoorden we het gezang van de vogels, evenals het geroep van
een buizerd, het gegak van ganzen, en het geklop van een specht. Dit
alles deed je nadrukkelijk aan het voorjaar denken, hoewel de wind ve-
nijnig aan je trok op de spottersplaats. Maar het zonnetje maakte veel
goed die uitbundig scheen.
Langs de Hemelbleeksweg was de paddentrek weer uitgezet. Ook aan
hen wordt weer gedacht.
Omdat het rustig bleef en de slechtvalk de stellage verliet gingen we
aan de wandel.
Maar we hadden dat beter niet kunnen doen.
Op het veld nabij de spottersplaats langs het water zagen we meerkoeten
en een koppel grauwe ganzen. Ik heb ze mooi kunnen fotograferen.
Vandaar het gegak dat we reeds gehoord hadden.
We zagen de Toren tijdens onze wandeling waarbij plotseling het on-
rustige gechup van valken klonk.
Ik zei tegen Sjef: "Dat hebben wij weer. Er is iets aan de hand." We ble-
ven telkens stilstaan en keken naar de top van de Toren. Maar we zagen
helaas niets. Het chuppen hield aan met kleine pauzes daartussen.
Toen verstomde het. Door vriend/spotter Henk via app wisten we daarna
dat het om een aanval ging omdat een derde valk diens opwachting had
gemaakt. Het ging om een juveniel.
Dat werd door het gehuisveste koppel niet in dank afgenomen.
Een aanval ontstond!
Wij werden geconfronteerd met, over de bospaden lopend, hoe modderig
het er nog was. Plassen water belemmerde je goed te kunnen lopen. Deze
keer liepen we niet terug, maar liepen we er met veel moeite omheen. Ik
wilde het liefst terug naar de Toren omdat ik de situatie daar niet vertrouw-
de.
Maar ondanks dat, hielden we een koppeltje koolmeesjes in de gaten die
elkaar vrolijk toezongen. Ik had ons fototoestel in de aanslag maar zij lieten
zich niet "vangen" omdat ze zo vliegensvlug waren.
Er was weer een boom omver gewaaid waar we nu ook weer overheen
moesten klauteren. De tweede "hordeloopboom".
We kwamen weer terug op de spottersplaats waar geen valk meer te zien
was, en waar het heel stil bleef. We bleven wachten, en wachten, maar er
gebeurde niets meer.
De middag was genaderd met rasse schreden. Daarom besloten we om
huiswaarts te keren.
We verlieten de Hemelsbleekweg. We werden nagestaard door de Toren
waarvan ik hoop dat er dit jaar slechtvalkeitjes liggen in het valkennest,
omdat dit grijze gevaarte de slechtvalken deze mogelijkheid biedt.......
Copyright © VWG Gemert 2024.
Cambeeld vastgelegd voordat we gingen.
De Toren met de smartphone gefotografeerd.
Slechtvalk.
Slechtvalk.
Slechtvalk.
Slechtvalk.
Slechtvalk.
Grauwe gans.
De tweede grauwe gans.
Sjef aan de wandel.
Sfeervol!
Ik aan de wandel.
Langs de Snelle Loop.
De top van de Toren.
Sfeervol.....
Twee fragmenten van het filmpje van Coriena van de roostercam:
het verjagen van de juveniel.
Dank je wel, Coriena!
---------------------------------------------------------------------
In grijs weer.
Woensdag 13 maart 2024 ~ in de vlucht.
Het was grijs weer deze dag. Heel af en toe viel er een miezerig druppeltje
regen. Het was windstil. We reden in de morgen naar De Mortel. Daar wer-
den we opgewacht door een slechtvalk gezeten in de antenne bovenop de
Toren. Via het cambeeld op de mobiele telefoon zagen we dat er geen
slechtvalk in de nestkast zat. Vrouwtje 4NL zoekt dat heel vaak op en
brengt er de nacht door in het nestkuiltje. We kijken reikhalzend uit naar
het eerste eitje! Beleef de Lente brengt de nestkast heel mooi in beeld
dankzij VWGGemert.
Vliegbewegingen! De valk heeft de antenne verlaten. Plots twee valken.
Het koppel, mooi op elkaar ingespeeld, cirkelen om elkaar heen. Ze roe-
pen naar elkaar. Dan duikt het vrouwtje op de dakrand van de Toren.
Ik krijg melding van Coriena van een paring. Maar zij zijn er zo vliegens-
vlug mee dat we dit gemist hebben, omdat we het luchtruim in de gaten
hielden. Er werd gepeuzeld op de dakrand van een gebrachte geslagen
prooi. Kortom er was veel bedrijvigheid op en rond de top van de Toren.
En dat is heel mooi om te zien.
Dan verscheen er een valk op het nestrooster: vrouwtje 4NL.
Een robuust mooie valk die nu veel in en bij de nestkast te vinden is.
We gingen aan de wandel. We verlieten de spottersplaats.
Onze schoenen zogen zich af en toe vast in de zompige grond. Nog steeds
is de bosgrond verzadigd door de vele regen. Boven ons hing onafgebro-
ken een grijze lucht. Deze wist van geen wijken. Het vriendelijke blauw
daarboven kreeg geen kans.
Hier en daar zagen we voorzichtig groen aan de kale takken. Want ja, het
voorjaar wil winnen van de winter. Dat gaat zondermeer lukken.
We kwamen weer terug op de spottersplaats. We zagen dat in de antenne
weer een valk zat en op de dakrand van de Toren ook weer een.
Ze hadden hun rustpunt kennelijk even weer gevonden.
We bleven wachten op nog meer bedrijvigheid maar dat bleef uit.
Maar we hadden immers genoeg gezien en dat gaf ons een voldaan ge-
voel. Nu de eitjes nog. Het ijverige koppel doet zijn best. En als er een der-
de valk langs komt wordt het meteen verjaagd. Zij beschermen hun territo-
rium goed. En dat mag niet teveel overlast gaan geven.
We hopen op het allerbeste omdat ook dit koppel dat verdient....
KLIK:
---------------------------------------------------------------------
Gezellige bezoekers.
Zaterdag 6 april 2024 ~ valk op de dakrand van de Toren.
Het beloofde een hele mooie en uitzonderlijke warme dag te worden
in de eerste week van april.
Dat werd het ook.
Sjef en ik profiteerden daarvan en tuften in onze auto deze morgen naar
De Mortel, waar we rond 12 uur aankwamen en onze stappen zetten in
het gras van de spottersplaats. Aan de picknicktafel zat Gerrit uit Eersel
die we lang niet meer gezien hadden. Zojuist was een andere spotter Ger-
rit met de nummers 112 gegaan. Ook een spotter van de eerste "lichting".
Na een gezellig praatje met ons ging Gerrit uit Eersel naar huis.
Sjef en ik bleven op de slechtvalken wachten. Maar het bleef opvallend
stil. Wisten zij soms dat de cams offline waren gegaan omdat er helaas
weer geen eitjes zijn? ( ! ) En wat is dat toch ontzettend jammer.
En wisten zij daarom dat zij zich voor de cams niet meer zo hoefden uit
te sloven? ( ! )
Het gescharrel en gefladder van de juvenielen zullen we er ook nu weer
moeten missen. Want wat is dat toch ook mooi om te zien!
Dat er geen eitjes zijn ligt niet aan het feit dat dit koppel gestrest is ge-
raakt door derden. Zij die langs kwamen vormden niet echt een bedreiging.
Het woord onvruchtbaarheid is nu definitief gevallen. Maar 100% zekerheid
hieromtrent hebben we niet. Maar het lijkt er wel op.
Een valk kwam hoog in de lucht aangevlogen. Deels zweefde hij op de ther-
miek. Deels vloog hij, om toch weer in de grijze wolken steeds hoger te ver-
dwijnen.
Sjef en ik gingen aan de wandel. Overal hoorden je weer de vrolijke vogel-
geluiden. Het jonge voorjaarsgroen dook op. De zandpaden vertelden ons
dat het het vele regenwater vaak niet goed kwijt kan.
We hoorden ondertussen niet de welbekende keelklanken van de slecht-
valken die ons konden vertellen dat ze weer thuis waren.
Toen we weer op de spottersplaats terug waren dook plots een valk rechts
op de rand van het torendak. Dat werden een aantal mooie plaatjes.
Gerrit 112 kwam weer terug en hield ons ook weer gezellig gezelschap.
Ondertussen wisten Sjef en ik dat vriendinnen/spotters Margot en Frouc-
ke onderweg waren. Wij bleven op hen wachten. Toen zij aariveerden be-
groetten wij hen allerhartelijkst. Dat was ook weer een gezellig weerzien.
De valk op de dakrand was inmiddels weer op de wieken gegaan.
Buurvrouw Karin van de slechtvalktoren kwam ons evenzo gezellig gezel-schap houden.
Het liep naar 15.00 uur. Vandaar dat Sjef en rond 14.45 u. afscheid van iedereen namen. Inderdaad, van gezellige bezoekers.
Deze plek blijft trekken vanwege de schoonheid ervan en dat er bovenop
de zendtoren zulke mooie vogels wonen....
Gele brem langs de Hemelsbleekweg.
Ik aan de wandel.
Pril voorjaarsgroen.
Sjef aan de wandel.
Sfeervol langs de Snelle Loop.
Sfeervol.
Het inmiddels wereldberoemde "luxe zwembad" telkens zichtbaar op
de cambeelden!
De helaas lege nestkast, met links de roostercam.
Slechtvalk op de dakrand.
Slechtvalk.
Slechtvalk.
Slechtvalk.
Slechtvalk....
-------------------------------------------------------------------
Drie is er een teveel.
Donderdag 18 april 2024 - vrouwtje 4NL op het nestrooster.
Heden morgen waren mannetje Sjef en ik weer te vinden bij de slecht-
valken in De Mortel. Het lenteweer liet dat toe.
De temperatuur was winters hoewel er tussen de wisselende bewolking
een stralend zonnetje scheen en het windstil was. Je had toch weer even
een winterjas nodig.
Het was droog en dat vonden we heel belangrijk.
Op de spotterplaats neergestreken zagen we dat vrouwtje 4NL op het
nestrooster was neergestreken. We zagen ook dat twee mannen van de
groenvoorziening op het veld langs de spottersplaats jonge boompjes aan
het planten waren. Helaas waren beslist een aantal van de eerste beplan-
ting gesneuveld. Dat werd nu weer vakkundig aangevuld. Ik wenste beide
heren een fijne dag. Zij hadden tussendoor een pauze op de spotterplaats
genomen, en wisten van de slechtvalken dat zij op de zendtoren wonen.
Vrouwtje 4NL was op de wieken gegaan. Helaas heeft zij geen eitjes ge-
legd in het nestkuiltje in de nestkast. Nog altijd is het haar slaapplekje.
Dit mooie koppel zal ook dit jaar geen mooie jongen grootbrengen!
Sjef en ik gingen weer aan de wandel. Het frisse jonge voorjaarsgroen
nodigde je daarvoor uit.
Het vrolijke vogelgezang bereikten weer ons oor.
Een wandelaar liet zijn hond spelend zwemmen in de Snelle Loop. Hij
luisterde erg goed naar diens baas. De hond bleef bij de wandeling aan-
gelijnd met het oog op wat er verder woonde aan mooie viervoeters!
We kwamen weer terug op de spotterplaats.
Beweging in de lucht!
Twee slechtvalken cirkelden om elkaar heen. Schetterend sloeg vrouwtje
4NL, opnieuw neergestreken op het nestrooster, het tafereel gade.
Want ja, drie slechtvalken is er een teveel.
Niet met zachte hand, maar met zachte vleugelslag wist mannetje BUS
nummertje drie uit vleugelwandelen te sturen.
De rust keerde terug.
Twee lawaaierige kraaien nabij de Toren waren het duidelijk niet met elkaar eens.
"Die boom is van mij. Alléén ik mag er in plaatsnemen. Niet jij!" zei de een
tegen de ander. De ander nam er paniekerig fladderend in plaats. Wild
zwiepte de boomtak op en neer waar de kraai stuntelig ingedoken was.
De heersende andere kraai vond pas zijn rust toen de ander toch maar niet
het hazenpad maar het kraaienpad koos.
"Hé, hé. Eindelijk heb ik nu mijn rust!" zei triomfantelijk de kraai die de
boom had toe kunnen eigenen.
Het was middag geworden. De kerkklok in De Mortel had zijn 12 slagen geslagen.
We keerden huiswaarts met de wetenschap dat er weer nieuwe boompjes
konden groeien, en dat het mooie koppel slechtvalken hun rotsmassief de
Toren nog altijd verdedigen....
De Toren. Links is men met de beplanting van de nieuwe boompjes bezig.
De beplanting van dichterbij.
Vrouwtje 4NL.
Nabij de Toren.
Elsje aan de wandel.
Sjefke aan de wandel.
Vrolijk voorjaarsgroen in de lentezon!
Sfeervol.
Naaldbomen.
De heersende kraai.
Kwetterende 4NL die de situatie in de gaten hield hoe BUS de derde valk
verjoeg.
Vrouwtje 4NL bleef alert....