Verslagen De Mortel.

De verslagen van 2024.

De Wondere Wereld biedt je de verslagen van rondom de Gemert-

toren van Alticom in het Brabantse De Mortel waar de Falco pe-

grinus gehuisvest is....

Deel 1.

------------------------------------------------------------------------------------

( klik op foto voor vergroting )

------------------------------------------------------------

Maandag 8 januari 2024 ~ wateroverlast op het bospad. Geen doorkomen aan!

De regen wist van geen ophouden. Het teisterde de laatste dagen van

2023 en het teisterde de eerste dagen van 2024.

Maar een koufront drong aan het ene na het andere regengebied op.

Zodanig dat de regengebieden moesten wijken en het op-een-lopen-

moesten-zetten. 

Plotseling wisten we wat de betekenis van winter inhield.

Het was koud toen Sjef en ik deze middag de spottersplaats betraden

nabij de zendtoren van De Mortel. De eerste begroeting van het nieuwe

jaar. Graag hadden we daarom de valken begroet maar ze waren nergens

te bekennen. Zij trotseerden wellicht de winterkou en brachten elders een

bezoek. Of, zij dachten: bekijk het maar, we zoeken de beschutting van de

torenringen op, daar waar de ijzige wind ons niet kan vangen.

Sjef en ik zaten in het licht van de zon dat enige warmte bood. Maar de

wind plaagde ons toch teveel.

Daarom ondernamen we een wandeling.

In de sloten troffen we een dun laagje ijs aan waar wat sneeuw op lag die

deze morgen gevallen was in talrijke vlokjes.

Aan de waterkant van de Snelle Loop stond een zilverreiger. Ik wist hem

heel erg moeilijk te "vangen" met ons fototoestel, omdat de wind mij danig parten speelde. 

Plots ging hij op de wieken om een ander plekje langs de Snelle Loop in

te nemen. 

We hebben de wandeling niet volledig kunnen volbrengen. Wateroverlast

was daar schuldig aan langs het bospad en over het bospad  voorbij de

Toren. Daarom liepen we weer terug.

Op de spottersplaats terug gekomen zagen we de slechtvalken nog steeds

niet. We zagen wel dat de rechter kleine antenne verdwenen was. Daar za-

ten de slechtvalken ook graag in. De grote antenne links staat nog fier overeind.

 De ijzige koude wind begon hoe langer hoe feller aan ons te trekken.

Daarom besloten we om huiswaarts te keren.

Maar we wisten in ieder geval wat winterkou betekende. En ja, kou hoort

in een echte winter thuis.

We reden huiswaarts met wie weet twee weggedoken slechtvalken op de

Toren die we achter ons lieten.....

Zicht op de spotterplaats.

IJs en wat sneeuw in de sloot.

Zilverreiger.

Zilverreiger.

Aan de wandel.

Aan de wandel.

De Toren.

Spelen met zonlicht.

Speels zonlicht.

Wateroverlast. In het schaduwbeeld zijn wij zichtbaar....

---------------------------------------------------------------------

Dinsdag 13 februari 2024 ~ slechtvalk op de stellage van de Toren.

Heden morgen waren Sjef en ik weer present bij de slechtvalken in De

Mortel.  Onderweg zagen we uitgedoste mensen die met het openbaar

vervoer een carnavalsactiviteit opzochten.

Wij waren niet verkleed, evenals de slechtvalk die op de stellage van de

Toren zat, op de tweede ring.

Overal hoorden we het gezang van de vogels, evenals het geroep van

een buizerd, het gegak van ganzen, en het geklop van een specht. Dit

alles deed je nadrukkelijk aan het voorjaar denken, hoewel de wind ve-

nijnig aan je trok op de spottersplaats. Maar het zonnetje maakte veel

goed die uitbundig scheen.

Langs de Hemelbleeksweg was de paddentrek weer uitgezet. Ook aan

hen wordt weer gedacht.

Omdat het rustig bleef en de slechtvalk de stellage verliet gingen we

aan de wandel.

Maar we hadden dat beter niet  kunnen doen.

Op het veld nabij de spottersplaats langs het water zagen we meerkoeten

en een koppel grauwe ganzen. Ik heb ze mooi kunnen fotograferen.

Vandaar het gegak dat we reeds gehoord hadden.

We zagen de Toren tijdens onze wandeling waarbij plotseling het on-

rustige gechup van valken klonk.

Ik zei tegen Sjef: "Dat hebben wij weer. Er is iets aan de hand." We ble-

ven telkens stilstaan en keken naar de top van de Toren. Maar we zagen

helaas niets. Het chuppen hield aan met kleine pauzes daartussen.

Toen verstomde het. Door vriend/spotter Henk via app wisten we daarna

dat het om een aanval ging omdat een derde valk diens opwachting had

gemaakt. Het ging om een juveniel.

Dat werd door het gehuisveste koppel niet in dank afgenomen.

Een aanval ontstond!

Wij werden geconfronteerd met, over de bospaden lopend, hoe modderig 

het er nog was. Plassen water belemmerde je goed te kunnen lopen. Deze

keer liepen we niet terug, maar liepen we er met veel moeite omheen. Ik

wilde het liefst terug naar de Toren omdat ik de situatie daar niet vertrouw-

de. 

Maar ondanks dat, hielden we een koppeltje koolmeesjes in de gaten die 

elkaar vrolijk toezongen. Ik had ons fototoestel in de aanslag maar zij lieten

zich niet "vangen" omdat ze zo vliegensvlug waren.

Er was weer een boom omver gewaaid waar we nu ook weer overheen 

moesten klauteren. De tweede "hordeloopboom".

We kwamen weer terug op de spottersplaats waar geen valk meer te zien

was, en waar het heel stil bleef. We bleven wachten, en wachten, maar er

gebeurde niets meer.

De middag was genaderd met rasse schreden. Daarom besloten we om

huiswaarts te keren.

We verlieten de Hemelsbleekweg. We werden nagestaard door de Toren

waarvan ik hoop dat er dit jaar slechtvalkeitjes liggen in het valkennest,

omdat dit grijze gevaarte de slechtvalken deze mogelijkheid biedt.......

Copyright © VWG Gemert 2024.

Sfeervol.....

Twee fragmenten van het filmpje van Coriena van de roostercam:

het verjagen van de juveniel.

Dank je wel, Coriena!

---------------------------------------------------------------------

Woensdag 13 maart 2024 ~ in de vlucht.

Het was grijs weer deze dag. Heel af en toe viel er een miezerig druppeltje

regen. Het was windstil. We reden in de morgen naar De Mortel.  Daar wer-

den we opgewacht door een slechtvalk gezeten in de antenne bovenop de

Toren. Via het cambeeld op de mobiele telefoon zagen we dat er geen 

slechtvalk in de nestkast zat. Vrouwtje 4NL zoekt dat heel vaak op en 

brengt er de nacht door in het nestkuiltje. We kijken reikhalzend uit naar

het eerste eitje! Beleef de Lente brengt de nestkast heel mooi in beeld

dankzij VWGGemert.

Vliegbewegingen! De valk heeft de antenne verlaten. Plots twee valken.

Het koppel, mooi op elkaar ingespeeld, cirkelen om elkaar heen. Ze roe-

pen naar elkaar. Dan duikt het vrouwtje op de dakrand van de Toren.

Ik krijg melding van Coriena van een paring. Maar zij zijn er zo vliegens-

vlug mee dat we dit gemist hebben, omdat we het luchtruim in de gaten

hielden. Er werd gepeuzeld op de dakrand van een gebrachte geslagen

prooi. Kortom er was veel bedrijvigheid op en rond de top van de Toren.

En dat is heel mooi om te zien.

Dan verscheen er een valk op het nestrooster: vrouwtje 4NL.

Een robuust mooie valk die nu veel in en bij de nestkast te vinden is.

We gingen aan de wandel. We verlieten de spottersplaats.

Onze schoenen zogen zich af en toe vast in de zompige grond. Nog steeds

is de bosgrond verzadigd door de vele regen. Boven ons hing  onafgebro-

ken een grijze lucht. Deze wist van geen wijken. Het vriendelijke blauw

daarboven kreeg geen kans.

Hier en daar zagen we voorzichtig groen aan de kale takken. Want ja, het

voorjaar wil winnen van de winter. Dat gaat zondermeer lukken.

We kwamen weer terug op de spottersplaats. We zagen dat in de antenne

weer een valk zat en op de dakrand van de Toren ook weer een.

Ze hadden hun rustpunt kennelijk even weer gevonden. 

We bleven wachten op nog meer bedrijvigheid maar dat bleef uit.

Maar we hadden immers genoeg gezien en dat gaf ons een voldaan ge-

voel. Nu de eitjes nog. Het ijverige koppel doet zijn best. En als er een der-

de valk langs komt wordt het meteen verjaagd. Zij beschermen hun territo-

rium goed. En dat mag niet teveel overlast gaan geven.

We hopen op het allerbeste omdat ook dit koppel dat verdient....

KLIK:

---------------------------------------------------------------------

Zaterdag 6 april 2024 ~ valk op de dakrand van de Toren.

Het beloofde een hele mooie en uitzonderlijke warme dag te worden

in de eerste week van april.

Dat werd het ook.

Sjef en ik profiteerden daarvan en tuften in onze auto deze morgen naar

De Mortel, waar we rond 12 uur aankwamen en onze stappen zetten in

het gras van de spottersplaats. Aan de picknicktafel zat Gerrit uit Eersel

die we lang niet meer gezien hadden. Zojuist was een andere spotter Ger-

rit met de nummers 112 gegaan. Ook een spotter van de eerste "lichting".

Na een gezellig praatje met ons ging Gerrit uit Eersel naar huis.

Sjef en ik bleven op de slechtvalken wachten. Maar het bleef opvallend

stil. Wisten zij soms dat de cams offline waren gegaan omdat er helaas

weer geen eitjes zijn? ( ! )  En wat is dat toch ontzettend jammer.

En wisten zij daarom dat zij zich voor de cams niet meer zo hoefden uit

te sloven? ( ! ) 

Het gescharrel en gefladder van de juvenielen zullen we er ook nu weer

moeten missen. Want wat is dat toch ook mooi om te zien!

Dat er geen eitjes zijn ligt niet aan het feit dat dit koppel gestrest is ge-

raakt door derden. Zij die langs kwamen vormden niet echt een bedreiging.

Het woord onvruchtbaarheid is nu definitief gevallen. Maar 100% zekerheid

hieromtrent hebben we niet. Maar het lijkt er wel op.

Een valk kwam hoog in de lucht aangevlogen. Deels zweefde hij op de ther-

miek. Deels vloog hij, om toch weer in de grijze wolken steeds hoger te ver-

dwijnen.

Sjef en ik gingen aan de wandel. Overal hoorden je weer de vrolijke vogel-

geluiden. Het jonge voorjaarsgroen dook op. De zandpaden vertelden ons 

dat het het vele regenwater vaak niet goed kwijt kan.

We hoorden ondertussen niet de welbekende keelklanken van de slecht-

valken die ons konden vertellen dat ze weer thuis waren.

Toen we weer op de spottersplaats terug waren dook plots een valk rechts

op de rand van het torendak. Dat werden een aantal mooie plaatjes.

Gerrit 112 kwam weer terug en hield ons ook weer gezellig gezelschap.

Ondertussen wisten Sjef en ik dat vriendinnen/spotters  Margot en Frouc-

ke onderweg waren. Wij bleven op hen wachten. Toen zij aariveerden be-

groetten wij hen allerhartelijkst. Dat was ook weer een gezellig weerzien.

De valk op de dakrand was inmiddels weer op de wieken gegaan.

Buurvrouw Karin van de slechtvalktoren kwam ons evenzo gezellig gezel-schap houden.

Het liep naar 15.00 uur. Vandaar dat Sjef en rond 14.45 u. afscheid van iedereen namen. Inderdaad, van gezellige bezoekers.

Deze plek blijft trekken vanwege de schoonheid ervan en dat er bovenop

de zendtoren zulke mooie vogels wonen....

Gele brem langs de Hemelsbleekweg.

Sfeervol langs de Snelle Loop.

De helaas lege nestkast, met links de roostercam.

Slechtvalk op de dakrand.

Slechtvalk....

-------------------------------------------------------------------

Donderdag 18 april 2024 - vrouwtje 4NL op het nestrooster.

Heden morgen waren mannetje Sjef en ik weer te vinden bij de slecht-

valken in De Mortel. Het lenteweer liet dat toe.

De temperatuur was winters hoewel er tussen de wisselende  bewolking

een stralend zonnetje scheen en het windstil was. Je had toch weer even

een winterjas nodig.

Het was droog en dat vonden we heel belangrijk.

Op de spotterplaats neergestreken zagen we dat vrouwtje 4NL op het

nestrooster was neergestreken. We zagen ook dat twee mannen van de

groenvoorziening op het veld langs de spottersplaats jonge boompjes aan

het planten waren. Helaas waren beslist een aantal van de eerste beplan-

ting gesneuveld. Dat werd nu weer vakkundig aangevuld. Ik wenste beide

heren een fijne dag. Zij hadden tussendoor een pauze op de spotterplaats

genomen, en wisten van de slechtvalken dat zij op de zendtoren wonen.

Vrouwtje 4NL was op de wieken gegaan. Helaas heeft zij geen eitjes ge-

legd in het nestkuiltje in de nestkast. Nog altijd is het haar slaapplekje.

Dit mooie koppel zal ook dit jaar geen mooie jongen grootbrengen!

Sjef en ik gingen weer aan de wandel. Het frisse jonge voorjaarsgroen

nodigde je daarvoor uit.

Het vrolijke vogelgezang bereikten weer ons oor.

Een wandelaar liet zijn hond spelend zwemmen in de Snelle Loop. Hij

luisterde erg goed naar diens baas. De hond bleef bij de wandeling aan-

gelijnd met het oog op wat er verder woonde aan mooie viervoeters!

We kwamen weer terug op de spotterplaats. 

Beweging in de lucht!

Twee slechtvalken cirkelden om elkaar heen. Schetterend sloeg vrouwtje

4NL, opnieuw neergestreken op het nestrooster,  het tafereel gade.

Want ja, drie slechtvalken is er een teveel.

Niet met zachte hand, maar met zachte vleugelslag wist mannetje BUS

nummertje drie uit vleugelwandelen te sturen.

De rust keerde terug.

Twee lawaaierige kraaien nabij de Toren waren het duidelijk niet met elkaar eens.

"Die boom is van mij. Alléén ik mag er in plaatsnemen. Niet jij!" zei de een

tegen de ander. De ander nam er paniekerig fladderend in plaats. Wild

zwiepte de boomtak  op en neer waar de kraai stuntelig ingedoken was.

De heersende andere kraai vond pas zijn rust toen de ander toch maar niet

het hazenpad maar het kraaienpad koos.

"Hé, hé. Eindelijk heb ik nu mijn rust!" zei triomfantelijk de kraai die de

boom had toe kunnen eigenen.

Het was middag geworden. De kerkklok in De Mortel had zijn 12 slagen geslagen.

We keerden huiswaarts met de wetenschap dat er weer nieuwe boompjes

konden groeien, en dat het mooie koppel slechtvalken hun rotsmassief de

Toren nog altijd verdedigen....

De Toren. Links is men met de beplanting van de nieuwe boompjes bezig.

Nabij de Toren.

Vrolijk voorjaarsgroen in de lentezon!

Sfeervol.

Kwetterende 4NL die de situatie in de gaten hield hoe BUS de derde valk

verjoeg.

Vrouwtje 4NL bleef alert....

--------------------------------------------------------------------

Zaterdag 11 mei 2024 ~ valk in de antenne op de Toren. 

Onder een stralende lentezon en in een aangename temperatuur gingen

Sjef en ik in de tweede helft van de morgen naar de slechtvalken in De

Mortel.  Natuurlijk hoopten we beiden dan ook te zien.

Ik had op het cambeeld van VWG al kunnen waarnemen dat vrouwtje

4NL in de nestkastopening zat om er vervolgens in te verdwijnen.

Met dat beeld voor ogen waren we op weg gegaan.

Eenmaal op de spottersplaats gezeten zagen wij geen valk.

We bleven enige tijd wachten.

Spotter Piet arriveerde. Hij zag meteen een valk in de antenne boven

op de Toren zitten. Daar moet hij zojuist zijn neergestreken. Ik vermoed

dat het om mannetje BUS ging.

We meenden in de nestkast door het nestrooster heen vrouwtje 4NL te

zien. Maar zeker weten deden we dat niet.

Sjef en ik gingen aan de wandel. De vrolijke vogelgeluiden, het weelderige

voorjaarsgroen nodigden ons daartoe uit.

De rust die dit mooie plekje je telkens biedt deed ook nu weer weldadig

aan. Het water in de Snelle Loop stond opvallend laag. Hier en daar dook de gele brem op die uitbundig in bloei stond.

Langs het onverharde deel van de Hemelsbleekweg was een brede sleuf

gegraven. Het lag opzij van de Toren langs het huis in het verlengde van

de reeds bestaande sleuf aan de overkant van de weg. Het liep onder de

weg door. Dit heeft vast met waterwinning te maken.

We kwamen weer terug op de spottersplaats. Het was inmiddels middag.

Piet was vertrokken.

En ja, we zagen een slechtvalk nu in de nestkast zitten. Vermoedelijk het

vrouwtje. De tweede valk cirkelde even rondom de top van de Toren om

daarachter te verdwijnen uit ons zicht. Op de antenne zat geen valk meer.

Vrouwtje 4NL liet zich dus toch nog aan ons zien.

Spotter Gerrit (112) arriveerde. We maakten een gemoedelijk praatje met

hem. Het ging uiteraard over de slechtvalken die wederom helaas geen

jongen voortbrachten. We misten daardoor de bedrijvigheid van de ouders

die prooi aanvoeren om hun jongen te kunnen voederen.

We zullen het takken op de Toren gaan missen, wat altijd mooie beelden

opleverden ter plekke en dankzij de cams.

We besloten om weer huiswaarts te keren met de wetenschap dat het

koppel slechtvalken de Toren nog steeds als hun thuishaven zien.....

Copyright © VWG Gemert 2024.

Cambeeld van vrouwtje 4NL.

Slechtvalk............

----------------------------------------------------------------

Dinsdag 28 mei 2024 - slechtvalk in het zonlicht.

Je moet je telkens tussen de regenbuien heen zien te manoeuvreren.

Vandaag was weer zo'n dag bij al die regenfronten die ons land passeren.

Vanmorgen bleef het droog. Dus profiteerden Sjef en ik daar handig van.

Omstreeks 10.10 uur waren we op de spottersplaats tegenover de zend-

toren. Ik had thuis nog naar de webcam gekeken. Er zat toen een valk in

de nestkast. Met dat beeld op mijn netvlies waren Sjef en ik vertrokken.

Eenmaal er op een bengske gezeten zagen we niet dat er een slechtvalk

in de nestkast zat. Vanuit onze positie is dat niet altijd waar te nemen.

Plots zagen we een valk aan komen vliegen. Hij/zij dook op het hekwerk

boven op het dak van de Toren. Dat kon ik mooi fotograferen. Met en zon-

der zonnetje. Donzige wolken boven ons  dreven voorbij.

De slechtvalk bleef er rustig zitten. Zodanig rustig dat we besloten aan

de wandel te gaan. 

De grond was overal opvallend drassig. Normaal soupeert de bosgrond 

het regenwater gemakkelijk op. Nu ging dat niet meer!

Het water in de Snelle Loop stond hoog. De grote waterplas achter de

Snelle Loop was vanuit het welbekende poortje niet meer te bereiken.

Je moest uitkijken waar je liep, zo drassig was de grond, waar geregeld

water op stond. Maar een kolossale boom lag dwars over het veld, waar-

door er geen doorkomen mogelijk was.

We keerden om, en lieten het vele kikkergekwaak achter ons.

We moesten dat ook doen toen we de wandeling bij het torenrondje hervat-

ten.

De vele waterplassen en de drassigheid belemmerden de wandeltocht.

We zagen helaas ook dat heel veel naaldbomen ongezond waren!

We kwamen weer terug op de spottersplaats. Er zat een spotter op een

van de bengskes. We praatten hem bij over de valkensituatie van De 

Mortel omdat hij niet volledig daarvan op de hoogte was.

Een valk verorberde ondertussen op de onderste torenring een prooi.

Op een gegeven moment ging hij met de prooi dieper de ring op zodat

we hem niet meer zagen.

Tegen het middaguur verlieten we de spottersplaats. We zwaaiden de

spotter na.

Het gaat rustig zijn gangetje op en rond de Toren van De Mortel.

Van bedrijvigheid van valkenouders is geen sprake, omdat er helaas

geen jongen zijn. En ja, dat wordt gemist....

Copyright © VWG Gemert 2024.

Slechtvalk op het hekwerk van de Toren.

--------------------------------------------------------------

Woensdag 12 juni 2024 ~ slechtvalkmannetje BUS in de nestkastopening.

Ondanks samengepakte grijze wolken, af en toe een regendruppel, een zon

die af toe tussen de bewolking door kwam, reden Sjef en ik heden morgen

naar De Mortel.

De temperatuur begaf zich onder de 20 graden. Kortom, van aangenaam weer was geen sprake. Regengebieden weten telkens ons land te vinden, en ook daarbuiten. 

Eenmaal bij de Toren en op de spotterplaats gezeten zagen we een slecht-

valk in de nestkastopening zitten. Het was mannetje BUS ( dank je wel, Coriena )

We hoorden overal de vrolijke klanken van de vogels die ons vertelden

dat het geen winter was, en ook geen herfst.

Op de spottersplaats staat het onkruid erg hoog. Plat getrapt gras, waar-

door er een smal paadje ontstond leidde ons naar een van de Brabantse

bengskes. We zagen vanaf die plaats dat er verder niets gebeurde.

Er priemde blauw aan de lucht. Het kwam onze kant op. We besloten daar-

om aan de wandel te gaan.

Bij onze wandeling ondervonden wij dat de bosgrond minder drassig was.

Het had het regenwater beter toegelaten. Dat betekende dat wandelen nu

beter ging.

Bij de grote waterplas achter de Snelle Loop zagen we dat het ver uit zijn

oevers getreden was. Zodanig dat we daar nog steeds niet verder konden.

Daarom liepen we terug. Overal zie je het uitbundige groen en dichte be-

groeiing, omdat het genoeg water ontvangt.

We kwamen weer terug op de spottersplaats. We zagen mannetje BUS

niet, omdat hij zich in de nestkast bevond. Vlak daarna zagen we hem

weer in het zonnetje in de nestkastopening zitten.

De grijze wolken daarboven maakten plaats voor het blauw in de lucht.

We wachtten op wat komen ging, alleen kwam dat niet.

Het is er erg rustig. Een beetje té rustig, omdat wij tweebeners reikhal-

zend hebben uitgekeken naar nieuw leven die daar boven en rondom

de Toren anders aan het rondscharrelen waren. En er hun eerste vluch-

ten maakten.

De middag naderde in nog even de uitbundige zon.

We reden weer huiswaarts waarboven we zagen dat grijze wolken zich

weer samenpakten , om af en toe de zon door te laten.....

Mannetje BUS.

Weelderig groen.

Mannetje BUS in het zonnetje....

---------------------------------------------------------------

Dinsdag 25 juni 2024 ~ slechtvalk in het raamkozijn aan de achterzijde van

de Toren ten opzichte van de spottersplaats.

Eindelijk konden we heerlijk zomerweer ontvangen. Je lichaam vertelde je

weliswaar dat het de temperatuur nog niet gewend was. Maar toch.

Deze morgen waren Sjef en ik weer present bij de slechtvalken in De Mor-

tel.  Twee werkers van Staatsbosbeheer vulden de spottersplaats. Zij

hadden verwacht dat we taart voor hen kwamen brengen.

Daar werd natuurlijk om gelachen.

Ze moesten eens weten hoe vaak onze prooitafel bezaaid heeft gelegen

van heerlijke prooi-lekkernijen bij vele gezellige meetings.

De twee heren gingen toch weer snel aan het werk op het veld voor de

spottersplaats nabij de Snelle Loop waar veel jonge bomen staan.

Er was geen slechtvalk te zien. Meermalen speurde ik met de verrekijker,

die van dichtbij zag, de Toren af. Maar nee, ik kon er geen valk van maken.

Daarom besloten we onder het lied van de vogels om weer een wandeling

te maken.

We ondervonden direct al dat de bosgrond al het water goed had opge-

soupeerd. Daarom werd het weer een "ouderwetse" goede wandeling.

Het jacobskruiskruid liet zich echter opvallend spaarzaam zien. Dat waren

we niet gewend. We werden door het kruid elk jaar in de zomer goed ver-

wend door hun rijkelijke aanwezigheid.

Een wandelaar die we onderweg tegenkwamen wist ons te vertellen dat er

een slechtvalk aan de achterzijde in de schaduw op de Toren direct onder de onderste ring in een raamkozijn zat.

Toen we aanbeland waren op het onverharde deel van de Hemelsbleek-

weg zagen we de slechtvalk ook zitten.

Fotograferen ging moeizaam omdat ik tussen de volle takken van de daar

aanwezige bomen moest zien heen te manoeuvreren.

Het lukte me toch, en kon ik de valk op de foto krijgen.

We kwamen weer terug op de spottersplaats. De twee werkers waren nog

steeds druk doende op het veld voor ons.

Verder was het stil, naast het vrolijke vogelgezang. 

We weten dat het koppel BUS en 4NL nog altijd op de Toren wonen, en het

er dagelijks goed van nemen, omdat hun thuishaven hen deze rust biedt.

Toen de middag naderde reden Sjef en ik weer huiswaarts in de uitbundige

zomerzon....

Tegenover de Toren.

Slechtvalk op de Toren in een raamkozijn aan de achterzijde ten opzichte van

de spottersplaats....

----------------------------------------------------------------

---------------------------------------------------------

Dit is het einde van deel 1.

Het tweede gedeelte en het slot vind je op de pagina

VERSLAGEN DE MORTEL 2024 - 2.

--------------------------------------------------------

-------------------------------------------------