Verslagen De Mortel.

De verslagen van 2025.

De Wondere Wereld biedt je de verslagen van rondom de Gemert-

toren van Alticom in het Brabantse De Mortel waar de Falco pe-

grinus gehuisvest is....

------------------------------------------------------------------------------------

( klik op foto voor vergroting )

------------------------------------------------------------

Dinsdag 14 januari 2025 ~ een zilverreiger langs de Snelle Loop.

Begin van de middag waren Sjef en ik in De Mortel. We waren niet in de

ochtend gegaan om de ergste kou voor te blijven. Maar koud was het

sowieso toch. Het was maar goed dat de zon regelmatig scheen.

Ons eerste bezoek van het nieuwe jaar liet ons een ietwat besneeuwd

"valkenplekje" zien. De sneeuw die gevallen was, was nog niet helemaal

weg gedooid.

Gezeten op het bengske op de spottersplaats vertelde ons dat er niets te

beleven viel wat betreft de slechtvalken. We bleven op ze wachten, maar

ze kwamen nog steeds niet thuis. Wellicht hadden zij elders nog een nieuw-

jaarsborrel te goed. De mijne had ik al weggewerkt.

En omdat er niets gebeurde gingen we aan de wandel.

Langs de Snelle Loop troffen we een deel van de kudde Aberdeen Angus

aan. Een ervan stond rakelings langs de Snelle Loop en stoorde zich to-

taal niet aan ons. Hij was aan het herkauwen. Ook al kletste ik tegen hem,

hij trok zich er niets van aan.

Wie ons wel in de smiezen kreeg was een zilverreiger die op vis zat te loe-

ren in de Snelle Loop. We liepen telkens met een pauze daartussen naar

hem toe. Vandaar dat ook hij zich telkens een beetje verplaatste.

Het leverde hele mooie foto's op.

Op het veld linksachter de Toren stond de rest van de kudde Aberdeen

Angus.

De eikenbladeren onder onze beschoende voeten waren flink aan het

wegrotten. De bosgrond ontving hen gretig.

We kwamen weer terug op de spottersplaats waar de kou weer extra voel-

baar was.

Plotseling kwam er een slechtvalk aan gevlogen. Hij/zij maakte enkele

rondjes en landde uiteindelijk op de antenne bovenop de Toren.

Daar zat het niet heel lang.

Er ontstond onrust.

Er dook een slechtvalk op het nestrooster. Toen dook de tweede valk

naast de ander. Mannetje BUS en vrouwtje 4NL stonden samen plotseling

hun nest te verdedigen. Want een derde valk maakte diens opwachting.

Telkens scheerde hij/zij langs de Toren. Het maakte diens rondjes nabij de

nestkast. Hij/zij dook ook even de grote antenne in. Valk nummer drie was

brutaal en wist van geen wijken. Maar dat gold ook voor het koppel op het

nestrooster. De vreemde slechtvalk kreeg absoluut niet de kans om de

nestkast te belagen.

Onverrichterzake droop ie af. Hij/zij koos ervoor om er vandoor te gaan.

Toen werd het rustig bovenin de Toren, en ook bij de nestkast.

Sjef en ik wachtten af, ook al was er niets meer aan valkenactiviteiten te

zien.

Verder in de middag besloten Sjef en ik om huiswaarts te keren na ons

eerste bezoek van 2025.

We waren voldaan. De slechtvalken hebben aan ons laten zien de nestkast

niet zomaar op te geven. Zij lieten ons zien nog altijd erg op elkaar inge-

speeld te zijn. 

Hun binding is hecht.

Nu de rest nog. Maar dat is een vraagteken..........

De foto's zijn in een album geplaatst vanwege het aantal.

Kijk met ons mee....

KLIK:

14-1-2025 ~ sfeerbeeld....

------------------------------------------------------------------

Dinsdag 18 februari 2025 ~ Even maar....

Het zonnetje scheen vrolijk toen Sjef en ik in de morgen op visite waren

bij de slechtvalken in De Mortel.

Het was koud. Maar eindelijk was het open vriesweer na al het grijs waar

we te lang mee opgezadeld zijn geweest.

We zagen geen slechtvalk. Maar plotseling hoorden we er een. En ja hoor,

daar kwam er een aangevlogen, schijnbaar roepend naar de ander die we

niet zagen. Hij/zij vloog diens rondjes en dook snel even achterop de To-

ren. 

Daar was ie weer. Hij/zij dook op het nestrooster.

"Ik kwam even kijken," leek hij/zij te zeggen. Snel kon ik er een foto van

maken. Meteen ging de slechtvalk weer op de wieken, en vertrok.

We weten inmiddels dat de paringen tussen vrouwtje 4NL en mannetje

BUS weer gaande is. Dat ziet er weer veelbelovend uit. Maar of dat ook zo

is, is beslist een vraagteken!

Omdat de wind aan ons trok en we het daarom extra koud  kregen gingen

Sjef en ik weer aan de wandel.

Weldra zagen we in de Snelle Loop, maar nu in het verlengde van de

spottersplaats, de zilverreiger weer door het water lopen. Dat leverde weer

mooie foto's op. We  wandelden er alleen. Overal was het heerlijk rustig.

Dat soupeerden we dankbaar op.

Het water in de Snelle Loop stond laag. Maar het beeld ervan was niet

minder mooi.

Toen we weer terug kwamen op de spottersplaats tuurden we de Toren langs. Geen valk. Dit hadden we ook gedaan vanaf het onverharde deel

van de Hemelsbleekweg. We zagen zodoende de achterzijde. Geen valk.

Weldra kwam Karin haar opwachting maken die ons lief gezelschap hield.

Zij en haar man Hans zijn de buren van 4NL en BUS. Zij zitten eerste rang.

(wel even nog een tak weghalen)

De morgen liep teneinde. Karin keerde weer huiswaarts.

Dank je wel voor je lieve bezoek!

Sjef en ik bleven nog heel even, maar besloten toen om weer huiswaarts te

keren omdat we het te koud kregen.

Maar de zon deed veel goed. Want daar wordt een mens vrolijk van, en

zeker na al het grijs van deze winter....

De dakcam nu voorzien van een extra beugel om beter de wind te kunnen

trotseren.

In de vrolijke zon....

-------------------------------------------------------------------

Dinsdag 18 maart 2025 ~ Slechtvalk verdedigt de nestkast.

Deze morgen hebben Sjef en ik heel veel vliegbewegingen gezien rondom

de top van de Toren en ter hoogte van de ringen van de slechtvalken.

We hoorden ze aankomen roepend naar elkaar. Telkens doken twee ervan

op het dak van de Toren waarop de zon uitbundig scheen.

Sjef en ik zaten op een bengske op de spotterplaats waar een venijnige

koude wind zijn werk deed. We hielden nauwlettend de valken in de gaten.

Het geroep van de slechtvalken was niet alleen naar en voor elkaar.

Het was ook ter verdediging van. Want opnieuw was er een derde valk op

visite die van geen wijken wist.

Toen de een na de ander achter of bovenop de Toren neerstreek gingen Sjef en ik aan de wandel.

Het water van de Snelle Loop was gezakt. Onder de sluis liep het water

vlot door.

Aan de waterkant lagen in het groene gras een aantal eenden genietend

in het zonnetje. Ook zij wisten waar het aangenamer was. Het felle zon-

licht bood hen die warmte hopelijk uit de wind.

Er zijn veel naaldbomen gerooid. De overige bomen stonden daarom be-

ter in het licht. Het is wel even wennen nu daardoor het blikveld vergroot

is.

Nog even en alle loofbomen dragen weer hun groene blad.

We kwamen weer terug op de spottersplaats. Al snel werden we weer ge-

confronteerd met het vele vliegverkeer van de drie slechtvalken.

Helaas liggen er in de nestkast geen slechtvalkeieren. Ondanks dat wordt

het nest door vrouwtje 4NL en mannetje BUS goed verdedigd. Het is een

koppel wiens verbondenheid met elkaar nog altijd erg groot is.

Elke nacht slaapt 4NL in de nestkast. Maar meer ook niet. Overdag is zij

meestal daarbuiten.

Spotter/vriendin Yvonne maakte haar opwachting. Zij deed beslist een

rondje Brabant door verscheidene slechtvalknesten te bezoeken!

Samen met ons op het bengske hielden we gedrieën de vliegbewegingen

van de valken in de gaten. Dat leverde bij haar en bij mij al dan niet gemiste

of scherpe of wazige foto's op. Want tja, wat zijn het luchtacrobaten!

Spotter/vriendin Karin kwam ook weer gezellig aangewandeld. Sjef en ik

wisten ons in heel prettig gezelschap. We keuvelden wat af en hadden

tevens een nauwlettend oog voor de drie slechtvalken.

Op een gegeven moment spotten we de derde valk op de Toren. Dankzij

de fotografie ervan zagen Yvonne en ik dat het opnieuw om een juveniele

valk ging. We zagen op onze beider foto dat ie nog bruin van kleur was.

Ook al werd deze morgen het nest goed verdedigd van het heersend kop-

pel, echt fel ging het er niet aan toe. De natuur vertelde 4NL en BUS dat

zij niet heel veel de duchten hadden van deze juveniele valk.

Ook al was het reuze gezellig op de spottersplaats Sjef en ik besloten om

huiswaarts te keren. En waarom? Omdat het best wel koud was op de

spottersplaats ook al scheen de zon volop. De wind was er de baas en

blies ons als het ware weg.

Onder luid getoeter en zwaaiend naar het lieve gezelschap verlieten Sjef

in onze auto de Hemelsbleekweg.

Wat jammer dat er nog steeds geen eitjes in de nestkast liggen.

Overal om deze locatie heen is dat al wel gebeurd.....

De nestkast wordt niet in de steek gelaten.

----------------------------------------------------------------------

Zaterdag 12 april 2025 ~ grauwe ganzen in de Snelle Loop.

Net na 12 uur arriveerden Sjef en ik in De Mortel op de Hemelsbleekweg.

We hadden voor deze dag gekozen omdat het een uitbundige mooie lente-

dag was.

We werden opgewacht door oude bekenden. Zij stonden op het punt om te

gaan vertrekken. Het waren Gerrit uit Eersel en Piet met Dorine uit Helmond.

Altijd weer leuk en gezellig om oude spotters te ontmoeten. Het vriend- schapsgevoel is er nog steeds.

 Zij hadden slechtvalkmannetje BUS zien komen en ook weer zien gaan.

Vrouwtje 4NL is verknocht geraakt aan de nestkast. Zij zit er heel veel in,

zelfs bij dit mooie weer.

Na een uitbundige begroeting, en een gezellig praatje keerden Dorine met Piet en daarna Gerrit weer huiswaarts.

Op de spottersplaats hoorden we een slechtvalk. Via de smartphone keek ik

even via het cambeeld of 4NL nog in de nestkast zat. Dat was het geval. 

Daarna vloog ze weg. Op het cambeeld zag ik dat inderdaad de nestkast

leeg was op de ontelbare kiezels na.

We besloten om weer een wandeling te maken. De vrolijke lentezon en het

ontluikende voorjaarsgroen nodigden je daartoe uit.

Langs de Snelle Loop zagen we dat een groep grauwe ganzen hun plekjes

gevonden hadden. Soms op visite of worden zij er nieuwe bewoners?

Ik wist ze met mijn compact camera te "vangen."

We hoorden een specht die luidruchtig tegen een boomstam hamerde.

We hoorden het uitbundige lied van ontelbare vogels. Geluiden die bij

het voorjaar horen.

Er werd ook druk gewandeld rondom en nabij de Toren. Wij waren er be-

slist niet alleen. Het mooie lenteweer lonkte je naar buiten.

Op het veld achter de Toren stond de kudde Aberdeen Angus ijverig te

grazen.

Het torenrondje vertelde ons dat de natuur het voorjaar voelt en je wilde

laten weten er zin in te hebben. Het jonge frisse groen dook overal op.

We kwamen weer terug op de spottersplaats waar het stil bleef wat de

slechtvalken betrof. Maar het was er aangenaam, dus bleven we wachten.

Maar helaas gebeurde er niets. Er zijn immers geen eitjes. Dus er komt

opnieuw geen nieuw slechtvalkleven in De Mortel voor de vierde keer op

rij. Alle ingrediënten zijn er, maar de eitjes komen niet.

Wat jammer voor dit mooie koppel.

De middag vorderde. We besloten om huiswaarts te keren om thuis het

balkon op te duiken met lekkers erbij in de weldadige lentezon.....

Copyright © VWG Gemert 2025

Cambeeld van het moment waar Piet, Dorine en Gerrit over gesproken hebben.

Langs de Toren.

-------------------------------------------------------------------

-------------------------------------